Pentjak Silat Setia Hati Anoman is een veelzijdige gevechtskunst. Als vechtsport is pentjak silat in de eerste plaats bekend geworden in Europa, maar andere aspecten zoals dans, spel en theater zijn traditioneel vaak even belangrijk geweest. Tijdens performances kunnen zowel de dans als het gevecht aan bod komen. Beide vormen zijn onderdeel van het theatrale aspect van pentjak silat. Gebaren, bewegingen, handelingen en mimiek brengen een verhaal of situatie tot leven.

Mijn interesse voor bewegen en bewegingsvormen zoals die in Azië ontwikkeld zijn, ontstond toen ik op de middelbare school zat. Voordat ik pentjak silat leerde kennen hield ik me o.a. bezig met mime, tai-chi en aikido. Via de lessen van pentjak-silat-docent Charles Renoult ontdekte ik dat in pentjak silat zowel de fysieke inspanning en bewustwording als het speelse, geestige en dramatische element van theater terug te vinden zijn. Onder zijn leiding heb ik aan verschillende optredens meegedaan. Sinds 2003 treed ik zelfstandig op bij kleinere en grotere evenementen. Daarbij gebruik ik pentjak silat als bewegingstaal. Op dit moment is het maken van voorstellingen aan de hand van pentjak silat mijn belangrijkste doel geworden. Dans, theater, muziek en grafisch ontwerp komen daarin samen.

In de zomer van 2007 ben ik voor het eerst naar Indonesië gereisd. Deze reis heeft me geïnspireerd tot Land van Silat. De voorstelling is haast een soort eerbetoon aan Indonesïe geworden, het land waar de mooie en bijzondere dans- en gevechtskunst pentjak silat vandaan komt. Na mijn eerste bezoek aan Indonesië ben ik het jaar erop opnieuw naar Indonesië gereisd, speciaal om op zoek te gaan naar beoefenaars van pentjak silat. De zoektocht leverde ideeën op voor de voorstelling Hoe word ik Guru?, die gaat over de plaats van de traditionele cultuur met haar eeuwenoude filosofieën binnen de vluchtige, snelle wereld van nu. Daarnaast heb ik in de afgelopen tijd diverse rollen gespeeld in toneelstukken geschreven door Andrea de Leeuw (toneelgroep Loszand) bijvoorbeeld in: Donker en Duister, en de kindervoorstelling Wildwesttournee. Tijdens uitvoeringen merk ik dat alle mensen, jong of oud, gefascineerd raken door de bewegingen van pentjak silat.

Pentjak Silat, the indonesian martial art, consists in general of a hard and a soft form. In the style I started to learn 15 years ago, called pentjak silat setia hati anoman, both elements can be recognized. Traditionally pencak silat is practised in three different ways, olah raga (physical training), bela diri (fighting techniques) and seni buddhaya (spiritual dance). Although these three disciplines can be taught and trained separatly, they finally depend upon each other. Knowledge of fighting skills is necessary to the dancer and the movements of dance play an important role during a combat or a so called sparring. Because of their efficacy most fighting techniques can only be simulated. Some years ago I started to develop my own style of theatre based on traditional pentjak silat choreographies using video, special kinds of music and attributes like masks. Videoclips can be found on YouTube. See for example: The Unexpected, Masks-silat topeng, Naga, How to become a Guru?, Lost in Sound, the Weeping Devil.